Άρθρα

Ξεκίνησε επισήμως στην νότια Γαλλία η συναρμολόγηση του γιγάντιου αντιδραστήρα του διεθνούς προγράμματος ITER, με στόχο την επίτευξη της σύντηξης του υδρογόνου και την παραγωγή σχεδόν ανεξάντλητης ενέργειας.

Το έργο, που ονομάζεται ITER, είναι μια διεθνής συνεργατική προσπάθεια μεταξύ 35 χωρών με τεράστιες φιλοδοξίες: Να αποδείξει την βιωσιμότητα  της παραγωγής ενέργειας μέσω πυρηνικής σύντηξης χρησιμοποιώντας μια γιγαντιαία μαγνητική συσκευή που ονομάζεται «tokamak», σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο του έργου.

«Αν καταστήσουμε δυνατή την αποκλειστική χρήση καθαρής ενέργειας θα είναι ένα θαύμα για τον πλανήτη μας», δήλωσε ο γενικός διευθυντής του ITER Bernard Bigot κατά τη διάρκεια της διαδικτυακής τελετή έναρξης του έργου, όπως αναφέρεται από την Guardian.

Η παραγωγή ενέργειας μέσω της σύντηξης, θεωρητικά, λειτουργεί αξιοποιώντας την ενέργεια που απελευθερώνεται από δύο ελαφρύτερους ατομικούς πυρήνες που συντήκονται για να σχηματίσουν έναν βαρύτερο πυρήνα και μετατρέποντάς την σε ηλεκτρισμό.

Εάν αποδειχθεί ότι είναι οικονομική - δηλαδή, εάν το μηχάνημα παράγει περισσότερη ενέργεια από ό, τι πρέπει να τεθεί για να ξεκινήσει η διαδικασία - η τεχνολογία θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για έναν εντελώς νέο τρόπο παραγωγής σχεδόν απεριόριστης καθαρής ενέργειας σε εμπορική κλίμακα. Η πυρηνική σύντηξη θα ήταν πολύ ασφαλέστερη επιλογή από τη συμβατική παραγωγή ενέργειας μέσω πυρηνικής σχάσης, καθώς δεν υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης ή υπολειμμάτων από πυρηνικά απόβλητα.

Βέβαια οι τελευταίες έξι δεκαετίες της έρευνας πάνω  στην σύντηξη έχουν υποδείξει ότι παραμένει δυσεπίλυτος τρόπος παραγωγής καθαρής ενέργειας. Το εξαιρετικά καυτό πλάσμα μέσα στους αντιδραστήρες σύντηξης είναι εξαιρετικά απρόβλεπτο και δύσκολο να ελεγχθεί.

Αυτό θα κάνει το ITER μια εξαιρετικά περίπλοκη κατασκευή. Ο τελικός αντιδραστήρας θα ζυγίζει 23.000 τόνους, συμπεριλαμβανομένων 3.000 τόνων υπεραγώγιμων μαγνητών που θα συνδέονται μεταξύ τους με 200 χιλιόμετρα καλωδίων, τα οποία θα πρέπει να ψύχονται και να διατηρούνται στους -269 βαθμούς Κελσίου.

«Η κατασκευή του μηχανήματος κομμάτι-κομμάτι θα μοιάζει με τη συναρμολόγηση ενός τρισδιάστατου παζλ σε ένα περίπλοκο χρονοδιάγραμμα και με την ακρίβεια ενός ελβετικού ρολογιού», πρόσθεσε ο Bigot.

Η ομάδα πίσω από το έργο ITER είναι αισιόδοξη για τις δοκιμές που θα είναι σε θέση να πραγματοποιήσει χρησιμοποιώντας τον τεράστιο αντιδραστήρα. Με την παραγωγή πλάσματος αυτοθέρμανσης, η ομάδα αναμένει να παράγει δέκα φορές τη θερμότητα από όση χρειάζεται κατά την εκκίνηση. Με άλλα λόγια, η ομάδα θέλει να παράγει 500 μεγαβάτ – ποσότητα ελαφρώς μικρότερη από την παραγωγή του μικρότερου ενεργού αμερικανικού πυρηνικού σταθμού - από μια είσοδο μόλις 50 μεγαβάτ.

Το ITER μπορεί να είναι μια τεράστια διεθνής προσπάθεια έτσι ώστε να γίνει πραγματικότητα η παραγωγή ενέργειας μέσω της σύντηξης, αλλά δεν είναι η μόνη. Ένας μεγάλος αριθμός νεοσύστατων επιχειρήσεων στις ΗΠΑ και στο εξωτερικό προσπαθούν επίσης να  μετατρέψουν το εγχείρημα σε μια εμπορικά βιώσιμη πηγή ενέργειας.

 Η διαδικασία συναρμολόγησης θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2024.

Εξερευνήστε Περαιτέρω: https://www.iter.org/