Το Βιβλίο Φυσική και Τέχνη μια Μοιραία Συνάντηση της Βάσως Δημητροπούλου

Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών με χαρά ανακοινώνει και στηρίζει την έκδοση του βιβλίου της "Τέχνη μια Μοιραία Συνάντηση" που φέρνει κοντά την Επιστήμη και την Τέχνη. Ένα υπέροχο δώρο για τις καλοκαιρινές σας διακοπές.
Μπορείτε να βρείτε το e-book στον σύνδεσμο
Εισαγωγικό σημείωμα
Σε νεαρή ηλικία πίστευα κι εγώ ότι καμία σχέση δεν μπορεί να υπάρχει μεταξύ Επιστήμης και Τέχνης. Την Τέχνη τη θαύμαζα, αλλά θεωρούσα ότι η Επιστήμη ανήκε σε αυτούς που μπορούσαν να αποδείξουν κάτι με αδιάσειστα επιχειρήματα, ενώ η Τέχνη ήταν αποκλειστικά προϊόν συναισθήματος που ουδεμία σχέση είχε με την ψυχρή λογική του επιστήμονα.
Η ενασχόλησή μου με την Τέχνη και ειδικότερα με το Θέατρο, με ώθησε όχι μόνο να αναθεωρήσω τις απόψεις μου, αλλά και να αγαπήσω ακόμα περισσότερο την επιστήμη μου, ανακαλύπτοντας τα κοινά στοιχεία μεταξύ Τέχνης και Επιστήμης και ειδικότερα της Φυσικής. Ανακάλυψα, λοιπόν, τον καλλιτέχνη επιστήμονα και, επιπλέον, το σημαντικότερο, ότι αυτά τα στερεότυπα είναι καταστρεπτικά για τους νέους μας στους οποίους έχουμε «περάσει» την αντίληψη ότι πρέπει να επιλέξουν μεταξύ Τέχνης και Επιστήμης και ότι η ενασχόλησή τους με την Επιστήμη, ουδεμία σχέση έχει με την Τέχνη ή και το αντίστροφο.
Η αγάπη μου για τη Φυσική και την Τέχνη, με ώθησε να ανακαλύψω τη σχέση μεταξύ της Τέχνης και των Φυσικών Επιστημών και, ακόμα περισσότερο, να κάνω πράξη και να κοινωνήσω αυτή τη σχέση στους μαθητές μου, οι οποίοι τη δέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό.
Η σύγκριση ανάμεσα σε καλλιτέχνες και φυσικούς φαίνεται σαν κάτι το περίεργο. Παρόλα αυτά, πολλοί καλλιτέχνες και συγγραφείς εμπνεύστηκαν στο παρελθόν από τα επιτεύγματα των φυσικών επιστημών.
Η μετάβαση από τον κόσμο των αισθήσεων στον κόσμο της φαντασίας είναι διαδικασία δύσκολη, ωστόσο αυτή επιδιώκουμε με τη διδασκαλία των Φ.Ε. Για να «δουν» οι μαθητές μας τα μόρια, άτομα, ιόντα, ηλεκτρόνια και γενικώς τα σωματίδια, υποατομικά και μη, πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα «μαγικά γυαλιά των επιστημόνων», τις διόπτρες της φαντασίας τους.
Ο Einstein πίστευε στο ένστικτο και την έμπνευση. Όπως γράφει ο ίδιος: «Μερικές φορές αισθάνομαι ότι έχω δίκιο ενώ δεν γνωρίζω την αιτία. Η φαντασία είναι σπουδαιότερη από τη γνώση...Γιατί η γνώση είναι περιορισμένη, ενώ η φαντασία αγκαλιάζει όλο τον κόσμο».
Όταν ο εκπαιδευτικός επικοινωνεί με την τάξη αυτό που πετυχαίνει συνήθως, είναι να περάσουν στους μαθητές οι λέξεις και οι χειρονομίες που χρησιμοποιεί και όχι το νόημα αυτό καθεαυτό.
Χρησιμοποιώντας διάφορες μορφές της Τέχνης στη διδασκαλία, αυτή γίνεται περισσότερο αποτελεσματική και συμβάλλει στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας.
Έτσι είναι αναγκαίο να μιλάμε για τον καλλιτέχνη-επιστήμονα, τον καλλιτέχνη φυσικό που συνδυάζοντας την επιστήμη του με την Τέχνη, ενεργοποιώντας την αίσθηση της φιλοτεχνίας που εμπεριέχεται μέσα του («Ο άνθρωπος γεγονός φιλότεχνος και φιλόκαλος» κατά τον Πλούταρχο), θα οδηγήσει τους μαθητές του στην ανάπτυξη της φαντασίας, της κριτικής ικανότητας, της σε βάθος κατανόηση της φυσικής επιστήμης που διέπει με τους νόμους της τη Ζωή και τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει.
Με εκτίμηση,
Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών